We zien licht aan het einde van de tunnel terwijl Amerikanen het COVID-19-vaccin beginnen te krijgen. Daarmee komt de hoop dat we kunnen terugkeren naar een leven dat we ooit kenden - een leven waarin we met mensen omgaan - op het werk, in het spel en daarbuiten.
Beacon Health Options benadrukte een interview met de American Association of Suicidology (AAS) en plaatste in september een blog over de mogelijke impact van COVID-19 op zelfmoordcijfers in de Verenigde Staten.
De blog wees erop dat zelfmoordgegevens uit 2018 - de meest recente die we hebben over zelfmoordtrends - ons weinig kunnen vertellen over iets van vandaag, zoals een reactie op de pandemie, waardoor het moeilijk wordt om informatie te verstrekken over preventie-inspanningen.
Recente gegevens van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) dat een op de vier Amerikanen van 18 tot 24 jaar in de afgelopen 30 dagen zelfmoordgedachten had, hebben belanghebbenden in de geestelijke gezondheidszorg doen twijfelen: hoe kunnen de cijfers zo hoog zijn, zelfs tijdens een pandemie?
Die vraag bracht Beacon Health Options ertoe om extra experts op het gebied van zelfmoordpreventie te interviewen.
De pandemie van COVID-19 heeft je veel geleerd over veerkracht terwijl je vanuit huis werkt, terwijl je ook je kinderen begeleidt en mogelijk zelfs opvoedt.
Hierdoor heb je veel over jezelf en je gezin geleerd. Er kan echter één openbaring zijn die u overrompelde.
Voor die mensen die zowel thuis werken als ouderschap hebben, is de COVID-19-pandemie de perfecte storm geworden.
Zelfs in "normale" tijden kan het tegelijkertijd moeilijk zijn om een echtgenoot, ouder en werknemer te zijn, en velen kunnen het gevoel hebben dat ze die rollen niet voor 100 procent vervullen.
Het verhaal van de New York City SEH-arts die stierf door zelfmoord, heeft de stress benadrukt die eerstelijnsgezondheidswerkers ervaren tijdens de COVID-19-pandemie.
Dokter Lorna Breen had volgens haar vader geen voorgeschiedenis van psychische aandoeningen, maar nadat ze voor patiënten had gezorgd en de ziekte zelf had opgelopen om vervolgens weer voor patiënten te zorgen, werd het allemaal te veel.
De angst voor het onbekende. Het is een uitdrukking die we allemaal hebben gebruikt, maar tijdens de huidige COVID-19-pandemie is het een term die een echte betekenis heeft aangenomen, omdat niemand van ons zeker weet wat de toekomst in petto heeft.
We leven een echt dagelijks bestaan, dat in strijd is met het menselijk instinct om te anticiperen en plannen te maken.
COVID-19 zal voor altijd herinnerd worden voor quarantaine, thuiswerken en in het algemeen geïsoleerd van de wereld.
Tegenwoordig zitten velen van ons thuis, achter onze computers, met kinderen die moeten worden opgevoed, huisdieren moeten worden gekalmeerd en chaos moet worden getolereerd.