پیشبرد عدالت رفتاری - از مدارس شروع کنید

عوامل زیادی بر سلامت رفتاری کودکان مدرسه ای ما تأثیر می گذارد. همه‌گیری کووید-19 یک عامل آشکار است، اما مسئله برابری سلامت رفتاری نیز همین‌طور است. مدت‌ها قبل از همه‌گیری، سلامت روان کودکان یک بحران رو به رشد بود. بر اساس توصیه های سال 2021 جراح عمومی در مورد سلامت روان جوانان، از هر 5 کودک 3 تا 17 ساله، 1 نفر با یک اختلال روانی، عاطفی، رشدی یا رفتاری گزارش شده دست و پنجه نرم می کند. علاوه بر این، تقریباً نیمی از 7.7 میلیون کودک مبتلا به اختلال سلامت روان قابل درمان، درمان کافی دریافت نکردند.¹

برابری سلامت رفتاری چیست؟

برابری سلامت رفتاری حق دسترسی به مراقبت های بهداشتی با کیفیت برای همه جمعیت ها بدون توجه به نژاد، قومیت، جنسیت، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، گرایش جنسی، یا موقعیت جغرافیایی افراد است. این شامل دسترسی به خدمات پیشگیری، درمان و بهبودی برای اختلالات روانی و مصرف مواد است.

https://www.samhsa.gov/behavioral-health-equity

کودکان، به ویژه جمعیت های آسیب پذیر و محروم بدون دسترسی به خدمات در خانه یا جامعه خود، از افزایش خدمات بهداشت روانی در مدرسه بهره مند می شوند. همه‌گیری این نیاز و همچنین این واقعیت را برجسته کرد که گروه‌های اقلیت نژادی و قومی، همراه با جمعیت جوانان کم‌درآمد و LGTBQ+، با موانع بیشتری برای خدمات بهداشت روانی روبرو هستند. این امر این دانش آموزان را در معرض خطر عواقب طولانی مدت سلامت روان قرار می دهد.

موردی برای دسترسی بیشتر به خدمات بهداشت روانی در مدارس، به ویژه در مورد جوامع محروم، قانع کننده است.

• بچه های رنگین پوست (مخصوصاً مردان سیاه پوست) دور هستند بیشتر احتمال دارد که انضباط و دستگیری را تجربه کنند به جای غربالگری مناسب برای وضعیت سلامت روانی.
• در حالی که تقریباً از هر 4 دانش آموز سفیدپوست 1 نفر به کلاس های حضوری و تمام وقت بازگشته اند، این تعداد نزدیک تر است 1 از 10 برای دانشجویان سیاه پوست، لاتین تبار و آسیایی آمریکایی که بصورت حضوری به صورت تمام وقت حضور دارند. البته این بدان معناست که این دانش آموزان دسترسی کمتری به منابع مدرسه محور دارند.
• دانش آموزان، به ویژه دانش آموزان کم درآمد، هستند به طور قابل توجهی کمتر احتمال دارد که گزارش دهند که مدرسه آنها برنامه های بهداشت روانی ارائه می دهد، مانند مشاوره، از مدیران آنها. علاوه بر این، این دانش‌آموزان بیشتر فکر می‌کنند که خدمات بهداشت روان دیگر پس از همه‌گیری در دسترس نخواهد بود.
• اکثریت گسترده ای از دانش آموزان در حال حاضر مشکلات بیشتری را نسبت به ژانویه 2020، قبل از شروع همه گیری گزارش می دهند. با این حال، 77 درصد از دانشجویان سیاه‌پوست و لاتین تبار درگیری‌های بیشتری را گزارش می‌کنند که حداقل 9 درصد بیشتر است، از درصد دانشجویان سفیدپوست یا آسیایی که همین را گفته اند.
• در حوزه سلامت رفتار، تحقیقات نشان می دهد که جوانان سفیدپوست بیشتر از جوانان اقلیت به دنبال یک دوره افسردگی اساسی مراقبت کافی دریافت می کنند.

این به نیاز آشکار برای بهبود خدمات بهداشت روانی ارائه شده توسط مدارس ما اشاره دارد. اما از کجا شروع کنیم؟ در CDC توصیه می کند موارد زیر برای کمک به ارائه یک محیط مدرسه ایمن تر و حمایتی تر: ²

کارگران خط مقدم مانند معلمان و سایر پرسنل مدرسه اغلب اولین کسانی هستند که مشکلات سلامت روان را در کودکان مشاهده می کنند، اما نمی توان از آنها انتظار داشت که مسئولیت ایجاد تغییر را به تنهایی بر عهده بگیرند. برای ایجاد نوآوری‌ها و اصلاحات لازم برای اولویت دادن به سلامت روان کودکان و وضعیت اسفناک افراد محروم، باید تلاش‌های مشترک جامعه مراقبت‌های بهداشتی، سازمان‌های دولتی و سیستم‌های مدارس ایجاد شود. در حالی که همه‌گیری چالش‌های آشکار بسیاری را به همراه دارد، فرصتی برای رشد نیز به همراه دارد - اما تنها با اولویت دادن به این مسائل. اگر این کار را انجام دهیم، می توانیم نتایج را برای همه بچه ها بهبود ببخشیم.

[1] https://www.cdc.gov/healthyyouth/mental-health/index.htm

[2] https://www.cdc.gov/healthyyouth/mental-health/index.htm

توییت