پیشگامان سلامت روان سیاه پوستان

در این ماه تاریخ سیاه‌پوستان، ما قدردانی خود را برای کمک‌های سیاه‌پوستان آمریکایی که برای برابری سلامت جنگیده‌اند و به مبارزه ادامه می‌دهند ابراز می‌کنیم.

ما می دانیم که کارهای بیشتری برای دستیابی به عدالت در مراقبت های بهداشتی باید انجام شود. Beacon Health Options به پیشرفت اختصاص داده شده است عدالت رفتاری به طوری که همه مردم، صرف نظر از نژاد یا قومیت، گرایش جنسی، هویت جنسی، ناتوانی، و دسترسی جغرافیایی یا مالی می توانند مراقبت های فردی را دریافت کنند که نشان دهنده فروتنی فرهنگی است و سلامت و رفاه آنها را بهبود می بخشد.

در این ماه، تنها چند تن از پیشگامانی که راه را برای درک عمیق تر و زندگی بهتر برای همه هموار کرده اند، روشن می کنیم. از تحقیقات اولیه که جرقه بحث در مورد تبعیض‌زدایی را برانگیخت، تا تکنیک‌ها و درمان‌های جدید، ما مشاوران، محققان، درمانگران، پزشکان، مددکاران اجتماعی و مدافعان سیاه‌پوست را می‌شناسیم که درک ما از سلامت روان را ارتقا دادند و کمک‌های ارزشمندی در این زمینه داشتند.

این پیشگامان را بررسی کنید!

دکتر رابرت لی ویلیامز، دوم (1930-2020)

دکتر رابرت لی ویلیامز، دوم یک صدای تاثیرگذار در روانشناسی آمریکایی و منتقد سرسخت تعصبات نژادی و فرهنگی در تست هوش بود. دکتر ویلیامز با ایجاد آزمون استاندارد شده خود که نشان می‌دهد چگونه ساختار آزمایش تأثیر منفی بر نتایج و ادراک آمریکایی‌های آفریقایی تبار دارد، این سوگیری‌ها را مطرح کرد.

دکتر ویلیامز در طول زندگی طولانی خود دستاوردهای بسیاری داشت. او بیش از 60 مقاله حرفه ای و همچنین کتاب تأثیرگذار "ابنیک: زبان واقعی سیاهپوستان" را تالیف کرد که اولین بار در سال 1975 منتشر شد. دکتر ویلیامز موسس و اولین رئیس انجمن ملی روانشناسان سیاه پوست بود. استاد بازنشسته روانشناسی و مطالعات آفریقایی و آفریقایی-آمریکایی در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس.

سولومون کارتر فولر، MD (1872-1953)

سولومون کارتر فولر نه تنها اولین روانپزشک سیاه پوست بود، بلکه در مطالعه بیماری آلزایمر نیز پیشگام بود. دکتر فولر پس از برتری در حرفه پزشکی خود، یکی از پنج دستیار پژوهشی انتخاب شده توسط آلویس آلزایمر برای همکاری با او در بیمارستان رویال روانپزشکی مونیخ شد. دکتر فولر در میان کمک‌های متعدد خود به تحقیقات پیشرو در مورد بیماری آلزایمر، اولین بررسی جامع آن را در زمانی منتشر کرد که پزشکان سیاه‌پوست به شدت کمتر معرفی شده بودند و مورد توجه قرار نگرفتند.

دکتر فولر استاد بازنشسته عصب‌شناسی در دانشگاه بوستون شد و سال‌ها به عنوان پزشک، متخصص مغز و اعصاب و روانپزشک در بخش خصوصی کار کرد. پس از جنگ جهانی اول، او روانپزشکان سیاه پوست را برای مرکز پزشکی اداره کهنه سربازان تاسکگی استخدام کرد و آنها را برای پست های کلیدی آموزش داد. کمک های دکتر فولر در بیماری آلزایمر و حرفه طولانی او پر از دستاوردها شایسته تقدیر است.

Inez Beverly Prosser، Ph.D. (1897-1934)

اینز بورلی پروسر اولین زن سیاه پوستی است که مدرک دکترا گرفت. در روانشناسی، یک دستاورد قابل توجه. در خانواده‌ای که فقط می‌توانستند یک فرزند را به دانشگاه بفرستند، والدین دکتر پروسر به دلیل اشتیاق آشکار او به یادگیری، او را به جای برادرش انتخاب کردند.

دکتر پروسر پس از 18 سال تدریس و اخذ مدرک لیسانس و فوق لیسانس، دکترای خود را دریافت کرد. در روانشناسی در سال 1933. تحقیقات پایان نامه او منجر به گفتگوهای مهمی در مورد اثرات جداسازی بر کودکان مدرسه ای شد و خواستار تغییرات اساسی در نگرش معلمان و مدیران شد تا به بچه ها کمک کنند تا تجربه مثبت تری از تبعیض نژادی داشته باشند. دکتر پروسر شدیداً به قدرت تغییردهنده آموزش اعتقاد داشت و اشتیاق خود را برای کمک به دیگران هدایت کرد. او که یکی از یازده فرزندش بود، کمک مالی به آموزش عالی برای 5 خواهر و برادر کوچکترش کرد که به آنها اجازه داد تا مدرک دانشگاهی کسب کنند. زندگی دکتر پروسر در یک تصادف رانندگی مرگبار در سال 1934 کوتاه شد، اما اشتیاق و میراث او همچنان پابرجاست.

Maxie Clarence Maultsby, Jr., MD (1932-2016)

ماکسی کلارنس ماولتزبی جونیور یک روانپزشک، نویسنده و مبتکر ماهر در زمینه سلامت رفتار بود. او نویسنده چندین کتاب در زمینه خود مدیریتی هیجانی و رفتاری و بنیانگذار رفتار درمانی منطقی و خود مشاوره منطقی است. کار او بر روی رفتار درمانی منطقی به طرق مهمی به این رشته کمک کرد، با تمرکز بر فیزیولوژی مغز انسان و رویکردهای قدیمی چالش برانگیز.

افتخارات متعدد دکتر مولتسبی شامل همکار برجسته انجمن روانپزشکی آمریکا، دریافت کننده جایزه یک عمر دستاورد از انجمن ملی درمانگران شناختی-رفتاری و استاد بازنشسته در دانشکده پزشکی دانشگاه هاوارد است.

توییت